Op 9 januari werd ik geïnterviewd door damesblad Margriet over werk vinden na je 50e. Afgelopen week ging de editie waar mijn interview in staat, naar de drukker. De redacteur belde nog even om het artikel door te nemen, want tussen 9 januari en afgelopen week, is de wereld nogal veranderd.
Op 9 januari vertelde ik de redacteur dat het goed ging met Nederland en dat de economie met zo'n 2% per jaar groeide. Ik vertelde dat het aantal werkzoekenden gelijk was aan het aantal vacatures en dat er in zo'n beetje alle sectoren werkgelegenheid was.
Tja, dat stukje kon natuurlijk niet meer gepubliceerd worden.
Ik heb het veranderd in dat het IMF een economische krimp van 7,5% verwacht en dat het nog onzeker is wat dit met de werkgelegenheid doet. De schade voor de arbeidsmarkt is afhankelijk van hoe lang de crisis aanhoudt. Maar ik heb zeker ook benadrukt dat er in bepaalde sectoren nu juist een toegenomen vraag is naar personeel, en dat er op dit moment geen reden is om bij de pakken neer te gaan zitten.
We namen de rest van het artikel door en ik concludeerde dat daar verder niks aan aangepast hoefde te worden. Mijn tips zijn all-timers die in periodes van zowel bloei als rampspoed toepasbaar zijn.
Want als het economisch groeit en bloeit, dan betekent dat niet dat werk vinden perse makkelijker is. Als er geen banen verdwijnen door negatieve ontwikkelingen, zoals het coronavirus, dan verdwijnen er wel banen door positieve ontwikkelingen, zoals robotisering.
En als je de werkgever in je pitch niet hoeft te overtuigen hoe je hem door de crisis gaat helpen, dan moet je hem wel overtuigen hoe je hem richting groei gaat helpen.
Afgelopen weken zag ik veel van onze kandidaten een nieuwe baan vinden. Het ging een beetje anders en het duurde wat langer, maar het gebeurde. En het gebeurde ook tijdens de economische crisis van 2008 en het gebeurde tijdens de hoogtijdagen in 2019. Daarom weet ik dat het werkt.
De Margriet met daarin mijn artikel ligt vanaf aanstaande donderdag in de winkel.